Güzel bir temmuz sabahından herkese günaydın:)))Bir Cuma=)sabahının bu erken vaktinde bu kız nerden esti de yazıyor değil mii:)İşte yazmanın içinden gelmenin zamanı,saati,yeri yok..Bir süredir yazmadığımı farkettim ve özlediğimi de...Alışkanlık yapıyor bu blog işi sizde girerseniz minik bir uyarı ;)Peki ben neden yazıyorum sabahın bu vakti içimdeki güzel enerjiyi kelimelere satırlara dökmek istedim,hep öyle duygusal hep öyle umutsuz yazan Tuğçe olmamak lazım..Hayata her sabah bu aralar yeni umutlarla hayallerle uyanıyorum..Artık şükrediyorum hep sahip olduğum her şeye,herkese..kulağımda bir Sezen Aksu çalıyor şu an ve ben artık farklı duygu ve düşünceler içindeki Tuğçe olduğumu anlıyorum bir kez daha..Hep hayal etmek hep umut etmek insanı ayakta tutan,mücadele ettiren,hayata hep sıkı sıkı sarılmamızı sağlayan..Sevdiklerin,ailen dostların her zaman yeni bir güne daha şevkle uyanmanı sağlayan,zorluklara göğüs germeyi öğreten..Artık çok daha inançlıyım güzel şeyler olacağına...